Thuis zijn is best wennen

20 juni 2009
Het thuis zijn bevalt goed. Het is wel wennen. Je moet weer je ritme terugvinden. Dat zal nog wel even duren. Maar het is fijn om in mijn eigen omgeving te zijn. Ik heb tot nu toe niet al te erge bijwerkingen van de kuur. Wel wat misselijk en moe. Dat maakt het wel lastig om je draai te vinden. Heb net even 10 minuten samen met Lukas een wandeling buiten gemaakt. Even een frisse neus halen. Fijn dat dat weer kan!
Thuis zijn is echter ook confronterend. Het confronteert je met je ziekte en met je beperkingen. Ookal ben ik nu thuis, ik ben niet thuis zoals ik normaal thuis was. Ik ben nu ziek. Dat is toch anders. Het maakt je dagindeling anders. Maar goed, het is beter dan het ziekenhuis. En belangrijker, het is in ieder geval weer heel fijn om samen met Lukas thuis te zijn!

3 reacties:

Anoniem zei

Hele lieve Mariek,
Nu je thuis bent na een lange, hectische en heel moeilijke tijd, tijden van angst, spanning, erg ziek zijn en verdriet willen wij je een grote pluim op je hoed steken voor je bewonderswaardige moed, je volharding en kracht.

Slechts zelden was er een dipje, je was dankbaar voor alle aandacht van ons en iedereen, en dat is voor jou, Lukas en ook voor ons iets om supertrots op te zijn!

Nu je thuis bent valt het (terecht) niet altijd mee, het is niet meer zoals het was, inderdaad een confrontatie. We weten echter zeker dat je ook hier weer een methode op vindt om van kleine momenten groots te kunnen genieten.

We staan altijd achter je, je bent een makkelijke lieve zieke waarvoor het fijn voor zorgen is, toppie! Hele dikke kus, ptje en mtje.

Anoniem zei

Lieve Marieke en Lukas,

We hoorden het nieuws van Denise en we zijn natuurlijk behoorlijk geschrokken. We leven erg met jullie mee. Wat ontzettend goed dat je er zo positief tegenaan kijkt en dat je zoveel vechtlust toont. Zet m op de komende tijd!!

Groet,

Aad & Rebecca

Giorgio Tsie zei

Marieke,
via, via de link ontvangen van je blog. Een voor jou maar ook voor ons fijn communicatiemiddel om lief en leed met elkaar te delen. Een collega van ons, Jorien Oosterwijk, heeft/had ook een blog (http://jorienoosterwijk.waarbenjij.nu/, password: jorien)waar ze haar strijd tegen kanker met ons deelde. Heel bewonderingswaardig hoe krachtig en super positief jullie beiden hierin staan! M.i. draagt deze instelling net zo als niet meer bij dan al die medicijnen aan de genezing van deze rot ziekte. Hou dit vast en Godspeed!
Groeten,
Giorgio Tsie

Een reactie posten