11 februari 2011
Ik kan me bijna niet meer herinneren wanneer ik voor 't laatst in de pen ben geklommen. Het is zelfs zo lang geleden dat mensen me bezorgd mailen of bellen om te vragen of 't wel goed met me gaat. En dat gaat het! Gek genoeg. De tijd vliegt net als ik zelf. En als je me vraagt waar ik het druk mee heb dan kun je het beste even rustig gaan zitten. Je wordt er waarschijnlijk al moe van als je 't hoort. Dus als je even hebt... Ik heb iedere drie weken chemo. Tussendoor ben ik aan het werk. Dus twee weken werken en daarna een week chemo, twee weken werken en.... Lunchen met vriendinnen, wandelen met de hond in het bos, schilderen, foto's plakken, mailtjes beantwoorden en niet te vergeten voorbereidingen treffen voor het huwelijk. En dan heb ik het nog niet eens over de dagelijkse beslommeringen in het huishouden. Als je me vraagt waar ik de energie vandaan haal. Tja, ik sta zelf ook verbaasd. Maar de laatste dagen merk ik steeds meer dat mijn hyperactiviteit me opbreekt. Met de tong op mijn knieën bereik ik bijna kruipend het station of de AH om de hoek. Het even de was naar boven brengen voelt alsof ik een barre tocht op de Mount Everest onderneem met als enige doel die vlag planten. Om vervolgens met disco glinsteringen voor mijn ogen in een licht euforische staat weer naar beneden te gaan. Licht euforisch omdat ik weet dat de chemo dit keer wel heel hard heeft toegeslagen. Met lood in mijn schoenen bel ik dus maar het ziekenhuis. Het is denk ik tijd voor een opkikkertje. En dat terwijl het me nu helemaal niet uitkomt. Liselore is over uit Londen, ik heb een lunch afspraak, ik moet nog boodschappen voor ons all american dinner party doen... Maar goed, ik moet er aan geloven. En zo zit ik weer aan het infuus. Dit keer met vers bloed. Het duurt een paar uur, maar dan voel je je weer topfit. En barst je weer van de energie. Om de tijd te doden maak ik een lijstje met de dingen die ik vandaag nog wil doen: boodschappen, lunch met Liselore, de hond uitlaten, voorbereidingen treffen voor het all american dinner met Christie en Sjoerd, nog even naar de Hema, .... Heb je even?
5 reacties:
Dag Lieverd,
Wat fijn om van je te horen: Morgaine en ik volgen je nog steeds. Volgende bericht niet zo lang laten wachten. hoor. En gewoon doorgaan: je doet het geweldig.
Dikke kus van Morgaine en Ingrid Hensen
He Marieke,
Ik check idd vaak je blog en maakte me ook al zorgen omdat er geen postings waren. Goed te lezen dat je weer een update doet.
Sterkte ermee klinkt allemaal zo onwerkelijk en heftig.
Patricia
Lieve Marieke,
Het is al weer een tijd geleden dat ik je gesproken heb. Op Bessie feestje. De tijd vliegt idd erg snel voorbij. Via mijn schoonmoeder en Bessie blijf ik wel op de hoogte. Super dat je gaat trouwen. Leuk he voorbereidingen voor je mooie dag te maken.
Hou je taai en heel veel sterkte. Geniet van alle mooie dingen die je doet.
Dikke kus
Carolien, Diederik Rosalie en Pepijn
Lieve Marieke,
We gaan er iets moois van maken - daarvoor is het leven toch bedoeld?
Liefs Suus nog even met man en kids op de berg - kan niet wachten!
Lieve Marieke
Erg goed om weer een bericht van je te lezen. Ik hoop dat je zult blijven genieten en ik heb bewondering voor de manier waarop je dat ook doet. Stoer hoor: ten huwelijk gevraagd worden 'on Top of The Rock' -> dat is van dat materiaal waar ze films over maken :-)
Veel sterkte, maar vooral ook veel geluk toegewenst!
Groet Antje
PS: Hopelijk volgende keer een sneller bericht, en hopelijk alleen maar goede berichtgevingen!!!
Een reactie posten