Zouden toverstafjes toch bestaan? Of zijn het toverwoorden?

13 juni 2009
Het is ongelooflijk maar waar. Ik ben, sinds ik afgelopen woensdag een punctie heb ondergaan (infectie werd zeer waarschijnlijk door buik veroorzaakt (de zieke cellen....)), weer koortsvrij en voel me stukken beter! Sterker nog, ik ben ook alweer thuis geweest. Gisteren al van 11.00 - 21.00 uur en vandaag hetzelfde. Morgen waarschijnlijk weer. Dat geeft de burger moed! Ik weet weer waar ik voor moet vechten. Die koorts (meer dan 10 dagen!!) maakte me een compleet ander persoon. Duf, wazig, geen eetlust, geen kracht en dus geen vechtlust. Maar dat is weer terug hoor!! Misschien was er toch ergens een toverstafje of waren het jullie toverwoorden ....

Het blijft natuurlijk verschrikkelijk klote dat ik kanker heb. Maar ja, dat is de realiteit. Daar moet ik, maar ook iedereen om me heen, mee leven. Dat is wennen. Jullie steun in de vorm van kaarten, sms, email en vele bloemen (zelfs van de andere kant van de wereld!) wordt dan ook enorm gewaardeerd. Net als reacties op m'n weblog. Jullie kunnen wel begrijpen dat ik niet overal op kan reageren. Maar dat is geen onwil, maar meer dat het soms te overweldigend is of me teveel is.

Tja, nu vragen jullie je af: hoe nu verder? Dat is afhankelijk van de infectiewaarden. Positief is dat mijn witte bloedcellen weer op normaal niveau zijn. Dat is o.a. belangrijk voor de chemokuur. Maar het is ook belangrijk of de juiste antibiotica gebruikt worden voor de infectie. De uitkomst van de punctie is dus belangrijk. Dat is nog even afwachten. De bedoeling is nog steeds dat er gestart wordt met chemo, maar wanneer en of het gaat plaatsvinden is nog onzeker. Houdt de infectie aan (zie je ook in andere bloedwaarden), dan kan het toch een gedeeltelijke operatie worden. De artsen vinden dit het minste scenario. Want dan moet er twee keer geopereerd worden en nog lang chemo. Afwachten dus. Ik ga dus voor de chemo! Kortom, ik blijf vechten en blijf op zoek naar het toverstafje en die toverwoorden!

3 reacties:

Maaike zei

Lieve Marieke,
Wat fijn dat ik je net even door de telefoon gesproken heb! Het is zo'n achtbaan van emoties. Bizar gewoon. Ik hoop dat je snel kan beginnen met de chemo zodat die k-ziekte bestreden kan worden! Mooi hoe je alles hier op je weblog weet te omschrijven! Daar heb ik echt respect voor. Hou je taai en toi, toi, toi!

Dikke kus,
Maaike

Anoniem zei

Hallo Lieve Vechtjas Marieke!
Wat ben ik blij dat je weer in de lucht bent. Op vakantie is het niet altijd mogelijk de beschikking te hebben over internet maar ik had je radiostilte intussen wel opgemerkt en werd daar vreselijk stil van....
Nogmaals: toverstokjes, klavertjes vier en wonderen bestaan! Het is dus het vechten waard. Ga zo door.
Heel veel groeten, Stef

Carsten zei

Lieve Marieke,
Goed om weer wat van je te lezen. Ik heb echt respect voor de wijze waarop je alles (gevoelens, gebeurtenissen, leuke en minder leuke dingen) zo treffend weet te beschrijven.
Telkens lees ik ademloos je blog en dat vind ik echt klasse :-)

Heel veel kracht bij het knokken.
Dikke knuffel,
Carsten

Een reactie posten