20 juli 2009
De tweede kuur heb ik weer redelijk doorstaan. Voelde me tot en met vrijdagochtend niet echt top. Heb toch wel weer de inmiddels bekende bijwerkingen gehad. Misschien iets minder heftig dan de vorige keer, maar toch vervelend. Je voelt je ellendig, slap, moe en bent beweeglijk tegelijkertijd. Daarnaast misselijk. Kortom, ik voelde me lamlendig en had nergens zin in. Dan duren de dagen lang. Gelukkig waren mijn ouders er gedurende deze dagen om me door deze dagen heen te slepen. Moet voor hen ook niet altijd fijn zijn. Ook voor hun duren deze dagen lang. Gelukkig kwam er vrijdagmiddag weer wat licht in de tunnel. Kon dus vrijdagavond ook weer opblijven in plaats van de hele avond in mijn bed te vertoeven.
Zaterdag naar Drunen geweest en gegeten bij Cobie en Rens (ouders van Lukas). Lekker gado gado gegeten. Jaap, Maaike en de kinderen waren er ook en later kwam Esther nog even langs (Maarten had dienst en bleef thuis bij de kinderen). Kon gelukkig weer van het eten genieten. Had de dagen ervoor natuurlijk geen trek en nauwelijks gegeten. Dus met de gado gado kon ik weer wat aansterken. Uit de tuin van Cobie en Rens prachtige hortensia's meegenomen.
Gisteren een luie morgen net als de 'normale' zondagen. Ontbeten met aardbeien en warme broodjes en vervolgens samen achter de laptop gekropen om te zien of we komend weekend een weekendje aan zee zouden kunnen boeken. Dat is nog niet eenvoudig. De bouvak is begonnen dus alles zit zo'n beetje vol. Dus dat worden dagtripjes denk ik. Of nog even verder zoeken.... of niet naar de kust... We zien wel. Nog even bij Sjoerd en Christie langsgeweest en daarna ben ik zelf naar Annette en de kinderen gegaan om de nieuwe aanwinst, jachthond Bailey, te bewonderen. Een leuke hond. Nu hebben ze twee honden en twee katten. Een hele beestenbende dus! Luuk ging Tour de France kijken bij Wim en Tanja. De Tour laat ik toch meestal aan me voorbij gaan. Ik kijk alleen naar Mart Smeets. Ik bedenk me dat ik me er wel een beetje in moet verdiepen omdat Marit voor mij de Alpe d'Huez gaat beklimmen.... Fantastisch! Het doet me enorm goed hoe mensen voor mij in welke vorm dan ook iets proberen te betekenen! Dat maakt me sterk en geeft me het gevoel dat ik een enorme strijdmacht om me heen heb om deze K-ziekte aan te kunnen.
Vandaag een spannende dag omdat ik mijn eerste afspraak had bij het Helen Dowling instituut voor een intake. Het was prettig om met een onafhankelijk iemand te praten over wat er gebeurd is in de afgelopen weken, wat de status is en met welke vragen ik rondloop. Het komt als zeer professioneel op mij over. Ik kreeg meteen wat tips mee, zoals bijv. het actief stoppen met piekeren als ik aan het piekeren ben. Met het actief stoppen met piekeren wordt dan bedoeld iets anders gaan doen en dus afleiding zoeken. En zo waren er nog wel wat andere waardevolle tips.
Na het bezoek aan het HDI maar meteen met de fiets door naar Eugenie. Even bijgekletst over mijn bezoek aan het HDI en gezellig geluncht.
Deze week heb ik vanalles te doen. Er zullen dus weinig momenten zijn dat ik me verveel en anders zou ik weer eens met mijn foto's verder kunnen gaan. Ik heb nu de tijd voor al die dingen waar ik voorheen nooit de tijd voor had.
5 reacties:
Hoi Marieke,
Indrukwekkend hoe dapper je je ziekte bevecht, en dan ook nog zoveel aandacht voor de mensen in je omgeving! Heel veel sterkte de komende tijd. Liefs, Natascha Rutte
Hi Marieke, inderdaad die 2e heb je doorstaan en die 3e ga je ook doorstaan positivo!! Op naar de volgende etappe!
Je hebt een lekker druk programma afgedraaid he! Goed om de zinnen te verzetten.
Veel plezier met het weekend of de dagjes uit! Maakt niet uit ... als jullie maar plezier hebben en genieten!!
Groetjes, Peter
Marieke
ik heb net jouw site gelezen en ben aardig onder de indruk van hoe jij met je ziekte omgaat
ik denk veel aan je en hoop en bid dat het goed mag gaan met je .
Je bent een kanjer en zeer positief dat maakt je sterk.
Ik wens jouw en natuurlijk ook Lukas heel veel srekte om deze strijd te winnen
een warme groet uit Waspik Marijke van Irsel
Lieve Marieke,
Het is even druk op het werk en daardoor heb ik even een paar dagen niet gelezen.
Goed om te lezen dat je er weer goed doorheen bent gekomen ... eigenlijk kan dat ook niet anders, want je gaat wat mij betreft heel erg goed om met je ziekte.
Momenteel zit ik in Utrecht en kijk uit op de/ (onze) Domtoren. Als ik Dom zo zie tegen de witte wolken en het flauwe zonnetje, dan lijkt het bijna alsof de Dom naar je knipoogt en zegt: "Go get them girl" !
Mocht je nog iets geboekt hebben voor dit weekend, dan wens ik je heel veel plezier, hoop dat het weer een beetje meewerkt.
Cheers and have fun :-)
Dikke knuffel,
Carsten
Ha Marieke,
Weer eens even de tijd genomen om jouw weblog bij te lezen. Ik heb veel respect voor je strijdlust en de manier waarop je de ziekte te lijf gaat. Met zo'n instelling kan het niet anders dan dat jij als winnaar uit de bus gaat komen. Heel veel sterkte met de derde kuur en geniet voor die tijd met Lukas van de daagjes uit.
Groetjes, Diantha
Een reactie posten