1 november 2009
Leven met een stoma is iets bijzonders. Je hebt er een soort haat-liefde verhouding mee. Het fijne is dat je weinig wc-papier nodig hebt. In deze tijd van crisis toch fijn dat je er op kunt bezuinigen. Bovendien heb je geen last van verstoppingen. Want dat was toch schering en inslag tijdens mijn chemokuur. Maar verder is het een vervelend iets. Met name als je niet kunt vertrouwen op je materiaal. Voor de onwetenden: een stoma is niet een slangetje naar buiten waar je poep uit komt. Maar het zijn je darmen (mijn dunne darm) die naar buiten zijn gelegd. Het materiaal bestaat vervolgens uit een plakker om je stoma waarop vervolgens een zakje bevestigd wordt. In de afgelopen twee weken heb ik nu al 5 of 6 keer materiaalpech gehad, wat betekent dat je (net als toen je klein was) jezelf onder poept. Dan denk je wellicht dat ik dat dan gewoon even moet vervangen net zoals je in 2 minuten een luier verschoont. Ja, was dat maar zo. Ik ben er nog niet zo bedreven in, dus het vervangen duurt voor mij nu nog een uur. Vooral wanneer je stoma door blijft lopen en de poep tussen je benen doorloopt..... dan is het vechten tegen de bierkaai. En dan blijkt het ook nog eens niet het juiste materiaal te zijn. Kortom, kan je het na twee uur weer vervangen... Gelukkig heb je een speciale glossy catalogus met alle soorten materiaal (soorten plak) en weer een andere voor de zakjes. Ik heb nu de meest ultra hippe plak. Speciaal met een band waardoor de plak goed op mijn huid blijft zitten.... Ben benieuwd hoe lang deze stand houdt. En anders ga ik gewoon naar mijn stomaverpleegkundige. Blijkbaar kun je je ook in stoma's specialiseren......
Nee het leven met een stoma is voor mij echt wennen. Jezelf onderpoepen is niet echt iets waar je op zit te wachten. Je zit ook niet te wachten op hulp (van mijn eeuwig geduldige Lukas). Immers, normaalgesproken poepte ik ook in mijn eentje op de wc. Dus laat mij maar alleen met mijn stoma. Maar goed, na eerst een hysterische aanval omdat ik weer mezelf eens heb ondergepoept volgt gelukkig ook weer een lach om deze hysterische toestand.
Afgezien van de stomahysterie heb ik afgelopen week een goede week gehad. Fysiek ben ik weer een paar stappen verder. Ik ben m'n bed uit, ben veel buiten geweest, ben zelfs naar een paar winkels en het bos geweest. Er zit dus duidelijk een stijgende lijn in mijn herstel. Daardoor voel ik me geestelijk ook een stuk beter. Verder heb ik veel bezoek gehad wat me erg goed deed. Ik merk dat ik daardoor ook weer meer in het leven ga meedraaien. Natuurlijk is het nu nog niet wat het geweest is, maar ik weet wel dat er een moment komt waarop ik ook weer volop aan het normale leven kan deelnemen en ... dat ik ooit mijn stoma weer kwijtraak.
5 reacties:
Ha Marieke,
Hoe vervelend een stoma ook kan zijn. Het is zo ongelooflijk goed om te lezen dat dat nu je grootste vijand/iritatie is. Het feit dat je ook als het misgaat er om kan lachen geeft wel aan wie de baas is.
En zoals je zelf heel terecht zegt er komt een moment waarop je weer volop aan het normale leven kan deelnemen. Dat moment kan natuurlijk al komen voordat je verlost bent van je stoma (dat zal de stoma verpleegkundige je natuurlijk ook wel wijs maken, een vriendin van mij leeft permanent met stoma). Ik hoop dat jij hem ook nog iets beter onder de knie krijgt voordoet je hem helemaal kwijt bent!
Ik hoop dat je nu al met steeds meer vlagen kan genieten van gewoon met Lukas op de bank zitten en heel even vergeten wat er allemaal gebeurd is.
Ik wens je nog steeds heel veel sterkte maar ook een lach wanneer dat maar even kan!
Tot snel
Ardaan
Lieve Marieke,
Hoewel de aard van je verhaal deze keer niet zo smakelijk is, geeft het me wel een aardig inzicht. Kan me eigenlijk nu pas voorstellen waarom je geen fan was van deze oplossing ...
Ben blij te lezen dat je - al is het maar stapje voor stapje - vooruitgang ziet :-)
Ik hoop dat je je vaardigheden v.w.b. je stoma snel onder de knie krijgt en dat je verstoken blijft van verdere materiaalpech .....
Cheers, enjoy and keep up the good work :-)
Dikke knuffel,
Carsten
Lieverd ik ben zo trots op je!! Vorige week nog op de bank met je dekbedje en nu alweer in de kleren en de hort op: SUPER! Schrijf je alle zonnestraaltjes op? Dan heb je een zonnetje verzameld als het een keertje tegen zit ;-) Keep it up! Liefs E
Hoi Marieke,
Erg goed te lezen hoe je met kleine maar zekere stapjes vooruit gaat.
Veel liefs en beterschap,
Wouter & Claire
Hoi Marieke!
Ik heb ooit een aflevering van 'Jong' (EO) gezien en dat ging over stoma's. Ik kan me zó goed jouw reacties voorstellen. Knap hoe je er in staat. Je hebt geen keus, dat weet je dan, maar dóe het dan maar allemaal.. geniet van het bos en alles! Wat een contrast met dat k.. ziekenhuis. Het is dat het nodig is..
groetjes, Jacqueline (drunen)
Een reactie posten