Hotel St. Antonius

Zondag 31 januari
Vandaag mag ik het stokje even overnemen van Marieke. Ze is nu in het ziekenhuis in Nieuwegein op een van de afdelingen die ze het fijnst vindt, maar daarover later meer.

Afgelopen maandag kreeg Marieke haar laatste chemo. Om dit voor zichzelf af te kunnen sluiten wilde ze graag alleen haar kuur ondergaan. Om de laatste chemo te vieren had ik een kleine surprise party met champagne georganiseerd. Dat was een grandioos succes, de enige smet was dat Marieke een uur te vroeg op kwam dagen waardoor de helft van de partygangers nog onderweg of verdwaald was. Maar ondanks dat was het een enorme verrassing voor Marieke, ze heeft ervan genoten.

Dinsdag werd Marieke niet al te best wakker, gelukkig konden haar ouders naar Utrecht komen om haar te helpen. Dinsdagnacht moest ze plotsklaps overgeven, dit had zo nog niet eerder gehad. De medicijnen die dit moeten onderdrukken hadden geen effect. Ik kan je verzekeren dat het geen feest is om midden in de nacht te spugen als je toch al enorm beroerd bent van de chemo.

Woensdag en donderdag kachelde Marieke langzaam maar zeker af door weinig eten en drinken en regelmatig overgeven. Gelukkig konden haar ouders voor haar zorgen.

Vrijdagochtend ging Marieke onderuit in de keuken omdat het zwart voor haar ogen werd, dat was nogal schrikken. Ze gaf aan dat ze naar het ziekenhuis wilde. We hebben besloten af te wachten totdat haar moeder er zou zijn zodat ik naar een belangrijke afspraak zou kunnen. Maar in de loop van de ochtend voelde Marieke zich zo zwak worden dat ze met telefonische ondersteuning van haar vader een ambulance heeft laten komen. In het ziekenhuis bleek ze uitdrogingsverschijnselen te hebben, had ze een zeer lage bloeddruk en hartslag en was ze onderkoeld. Dat laatste kwam doordat haar lijf niet meer de energie had om de boel op temperatuur te houden. Ook bleek uit haar bloed dat ze weer verhoogde infectie waarden had. De reserves waren gewoon helemaal op, ze kon niet meer.

In het ziekenhuis is snel begonnen met het toedienen van alle benodigde vloeistoffen en medicijnen. Ook is direct besloten haar op te nemen. Gelukkig kon ze terecht op de vertrouwde afdeling D2 (oncologie). Daar heeft ze al eerder drie weken gelegen en we kennen daar iedereen. Een fijne afdeling waar Marieke graag ligt (relatief graag natuurlijk).

Toen ik vrijdagmiddag bij haar kwam was ze alweer een beetje bijgetrokken. Zaterdag heeft ze nog veel liggen slapen. Ze is ondertussen behoorlijk mager geworden dus ze moet nu proberen heel veel te eten en te drinken, dat gaat redelijk.

Vandaag is ze weer helemaal Marieke, ze is veel aan de wandel geweest. Dat vermoeid haar enorm maar ze doet het toch omdat het goed is. Ook is er vandaag veel bezoek geweest. Aan het eind van de dag zijn we door de Capitool reisgids gaan bladeren ter voorbereiding van onze roadtrip USA die gaat starten zodra haar buikwond dicht is. Voor een ziekenhuisdag best wel een leuke dag dus.

De verwachting is dat ze maandag weer naar huis mag, alhoewel de artsen er vandaag vaag over deden. Ik denk dat we dr. De Jong morgen wel kunnen overtuigen dat we uitgeboekt kunnen worden uit Hotel Antonius. Na het kamperen in Ziekenhuis Ouderijn is het Antonius in vergelijking echt een 5 sterren hotel inclusief charmante roomservice en gratis televisie!

Enfin het was dus een heftige week. Hopelijk kan Marieke hier zelf binnenkort weer betere berichten posten.

1 reacties:

Carsten zei

Lieve Marieke/Lukas,
Wat een verhaal weer, ben heel benieuwd of het vandaag inderdaad komt itchecken uit Hotel Anthonius. Hoewel het een fijn gevoel moet zijn om alle zorg in de buurt te hebben, gaat er niets boven je eigen huis/omgeving.

Sterkte de komende tijd, veel plezier bij het verder plannen van de voorgenomen roadtrip en hou de (AAB) lezers op de hoogte van (de planning )van je terugkeer op de "velden" :-)

Dikke knuffel, vandaag een keer vanuit een koud, wit en glibberig Utrecht.

Carsten

Een reactie posten