Een weekendje Londen

18 februari 2010

Vorige week om deze tijd waren we net de douane en zaten we achter ons ontbijt. De douaneambtenaar had net zorgvuldig mijn paspoort bevoeld en er nog eens een uitgebreide blik op geworpen en besloot dat ik goed genoeg was om door te mogen. Omdat we niet te laat bij de bagagecontrole wilden zijn dronken we een snelle koffie en namen gehaast wat happen van ons ontbijt. Ruim op tijd stonden we dus te wachten bij de gate samen met opgedofte kantoorballen (oh, ik vlieg vandaag even op en neer naar City, je weet wel voor een interesting meeting, die altijd eindigt met een uitgebreide lunch waarbij een pint of twee niet ongewoon is) te wachten tot de security klaar was met een grondige inspectie van de gehele ruimte (ja, zelfs tussen de verwarming, onder bureaustoelen en in bureaulades). Dat zou wat worden met mijn spuiten... Langzamerhand begon er beweging in te komen. Riemen, schoenen en laarzen werden uitgedaan waarna alles onhandig in veel te kleine bakjes moest worden gelegd. Ik had mijn spuiten met verklaring in de aanslag... Toen ik eenmaal aan de beurt was klonk er een teleurgestelde stem 'o, het zijn medicijnen'. Ze hadden zeker gedacht dat zij vandaag het security team van de dag zouden worden die ternauwernood Schiphol van een aanslag met spuiten en riemen hadden weten te redden... De vlucht was kort met een wat wiebelige landing. En niet veel later zaten we in de DLR om vervolgens in de metro te stappen naar Notting Hill. We hadden afgesproken in een lunchtent vlakbij het appartement van Liselore en Oskar. Gezellig om elkaar weer te zien. 's Middags werd verder besteed aan het wegbrengen van de bagage en een wandeling door Notting Hill. Natuurlijk werd de travel book shop uit de film niet overgeslagen en werd de scene tussen Julia en Hugh nog even overgespeeld (I am just a girl standing in front of a guy asking him for his love.... of zoiets). De volgende dag gingen Lukas en ik samen op pad. Als echte toeristen stapten we in de befaamde rode bus en gingen uiteraard bovenin op de voorste rij banken zitten om zo maar niets van het bruisende Londen te hoeven missen. Dat de ruiten beslagen waren door de regen en we telkens een zakdoekje moesten gebruiken om enig zicht te hebben maakte ons niets uit. Na een hobbelige rit van een half uur, waarbij de buschauffeur zich moedig een weg baande door het gekrioel aan andere bussen en taxis, kwamen we bij onze plaats van bestemming: St Paul's Cathedral. Een onmisbare attractie in Londen. De cathedraal waar Diana met haar Charles trouwde (ik herinner me nog een enorm lange sleep die ze achter zich aan zeulde), waar Churchill zijn staatsbegrafenis kreeg (later bleek hij alleen in zijn geboorteplaats te zijn begraven) en waar Mother Queen (inmiddels overleden) haar 100-jarige verjaardag ceremonieel werd gevierd. Als je de cathedraal goed bekijkt (inderdaad met zo'n koptelefoon op je hoofd) begrijp je ook goed waarom dergelijke evenementen hier plaatsvinden. Zoveel pracht en praal... Na het bezoek aan St Paul's wilden we nog een museumtour doen. Het was buiten namelijk zo koud dat een wandeling door Londen niet aantrekkelijk was. Omdat Tate Modern het dichtstbij was, besloten we daar een kijkje te gaan nemen. We bewonderden niet alleen werken van Picasso en Miro maar keken ook vol bewondering naar kunstwerken die van een 4-jarige hadden kunnen zijn. Omdat we op tijd moesten zijn voor onze afspraak met Liselore en Oskar in het befaamde Scott's, lieten we de kunstwerken voor wat het was en namen we de metro naar onze bed & breakfast om ons nog even te fatsoeneren. In Scott's, volgens kenners moet je er geweest zijn, heerlijk gegeten om daarna moe maar voldaan m'n bed in te stappen.

Zaterdag gingen we met z'n 4-en op pad. Eerst wat rondgestruind in Kensington waar Oskar werkt. Een wijk op stand kun je wel zeggen te zien aan de statige optrekjes met de meest mooie auto's voor de deur en bloemenstalletjes met rozenboeketten varierend van 60 pond tot 300 pond (!). Daarna op weg naar London Eye, het reuzenrad waarin je een prachtig uitzicht hebt over Londen. Na wat koukleumen in de rij konden we dan ook zelf het mooie uitzicht ervaren. Als je Londen goed wilt zien en geen zin hebt in het daadwerkelijk bezoeken van de 'must sees', dan is het rad een goed alternatief. Vanuit het rad kun je o.a. een 'bezoek brengen' aan de Big Ben, de Houses of Parliament, Westminster Abby en Buckingham Palace. Ideaal als je weinig tijd hebt of alleen Londen wilt bezoeken omdat het zo'n shopping walhalla is. Wat betreft shoppen: dat hebben we uiteindelijk, behalve een bezoek aan Selfridges, niet gedaan. Kortom, we moeten nog wel een keer terug!